پدید آورنده : حجة الاسلام بابایی
خطرات دینی زمان امام سجاد(ع)
دو خطر بزرگ، جامعه زمان امام سجاد(ع)را تهدید می کرد:
(1)فرهنگهای متنوع بیگانه
(2)خطر تجمل پرستی
از این روی لازم بود در زمینه علمی کاری انجام شود تامسلمانان به اصالت فکری و شخصیت قانونگذاری ویژه خود، که ازکتاب و سنت در اسلام الهام می گیرد، واقف گردند.
در اینجا ضرورت یک حرکت فکری اجتهادی(اطلاع رسانی قوی)به نظرمی رسید تا در چهارچوب تعالیم اسلامی افق فکری مسلمانان گسترش یابد و باید اصالت شخصیت اسلامی حاصل کنند و بذر اجتهاد و تلاش از برای یافتن راه حق در دل آنها افشانده شود. و این کاری بودکه امام علی بن الحسین زین العابدین(ع)بدان دست یافت. او کلاس درس خود را در مسجد پیامبر(ص)آغاز کرد... و از این کلاس درس تعداد قابل توجهی از فقهای مسلمین فارغ التحصیل شدند.
خطر دوم ناشی از پیشامد امواج رفاه و آسایش در جامعه اسلامی در پیامد هولناک فتوحات نامبرده بود. خطر خاموش شدن آن عشق سوزانی که از ارزش های اخلاقی و پیوندهای روحی نسبت به خدا و روزقیامت در مسلمانان پدید آمده بود.
امام علی بن الحسین(ع)این خطر را احساس فرموده، و برای علاج آن آغاز به کار کرد. برای جلوگیری از آن «نیایش » را بنیادقرار داد.
